Komisja Europejska zaakceptowała wniosek stworzony w ramach konsorcjum powołanego do realizacji Wspólnych Działań w zakresie walki z chorobami sercowo-naczyniowymi oraz cukrzycą. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach jest członkiem Konsorcjum jako Partner powiązany (powołany na to miejsce decyzją Ministra Zdrowia), a głównym koordynatorem działań ze strony polskiej jest Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.
- Choroby układu krążenia i cukrzyca są głównymi przyczynami zgonów na całym świecie. Koszty leczenia chorób niezakaźnych są wysokie i oczekuje się, że będą dalej rosły, również biorąc pod uwagę starzenie się społeczeństwa Unii Europejskiej. Co więcej, pandemia COVID-19 postawiła nowe wyzwania zdrowotne i pokazała, że choroby niezakaźne mogą radykalnie zwiększyć negatywny wpływ innych chorób. Podczas gdy behawioralne czynniki ryzyka mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania tym chorobom, inne uzupełniające, specyficzne i ukierunkowane środki w zakresie zdrowia publicznego mogą okazać się niezbędne do zmniejszenia związanych z nimi obciążeń – mówi koordynator projektu z ramienia SUM dr hab. n. med. Joanna Żywiec, Kierownik Zakładu Farmakologii, Kliniki i Katedry Chorób Wewnętrznych, Diabetologicznych i Nefrologicznych Wydziału Nauk Medycznych w Zabrzu.
Dodatkowymi inicjatywami, które wspierają walkę z tymi chorobami może być współpraca w zakresie koordynacji działań na poziomie podstawowej opieki zdrowotnej lub rozwój badań przesiewowych.
Celem wspólnych przedsięwzięć w zakresie walki z chorobami sercowo-naczyniowymi oraz cukrzycą jest zmniejszenie obciążeń związanych z tymi chorobami i powiązanymi czynnikami ryzyka, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i społecznym.
Przeprowadzone testy pilotażowe oraz wdrożone interwencje zaowocują planem działania z potencjałem rozszerzenia i zwiększenia skali doświadczeń na poziomie krajowym/regionalnym. Efekty Projektu wzmocnione zostaną zaawansowaną współpracą międzynarodową, opracowaniem jasnej strategii opartej na dowodach, promowaniem integracji i trwałości podejść w celu osiągnięcia maksymalizacji i utrwalania efektów, w tym wdrażania skutecznych interakcji oraz współpracy między nauką i polityką.
