Udar mózgu u dzieci to problem występujący znacznie rzadziej w porównaniu z pacjentami dorosłymi. Choć schorzenie to nie należy do częstych u dzieci, to nadal znajduje się wśród 10 najczęstszych przyczyn zgonów w populacji poniżej 24 roku życia! Większość dzieci po przebytym udarze prezentuje trwałe deficyty neurologiczne pod postacią niedowładów kończyn, zaburzenia mowy czy trudności w karierze szkolnej.
W bieżącym tygodniu w szpitalu we Wrocławiu przeprowadzono zabieg trombektomii u 2-letniego pacjenta z udarem. Czujność Rodziców oraz znakomita praca zespołu lekarzy pozwoliły na odwrócenie nieodwracalnych, w przypadku braku leczenia, skutków.
Czynniki ryzyka udaru dziecięcego są także zupełnie inne niż te u dorosłych, są to więc arteriopatie, choroby serca oraz zaburzenia krzepnięcia zwane trombofilią. Objawy kliniczne udaru u starszych dzieci przypominają te u dorosłych, a więc w udarze półkulowym będą to niedowład połowiczy i afazja (w przypadku zajęcia półkuli dominującej). Jednak w przypadku noworodków, niemowląt oraz małych dzieci, czyli populacji obarczonej najwyższym ryzykiem występowaniu udarów, objawy kliniczne są niespecyficzne, bywają przeoczone lub też interpretowane jako przejściowe zaburzenia. A co za tym idzie - u dzieci nie wykonuje się pilnych badań neuroobrazowych, co pozwoliłoby na wyjaśnienie przyczyny problemu oraz dałoby dziecku możliwość skorzystania z takich metod leczenia jak trombofilia( z oknem czasowym do 4.5 godziny od początku objawów) oraz trombektomii ( z oknem do 6 godzin). Zgodnie ze światowymi oraz polskimi rekomendacjami (DOI: 10.5603/PJNNS.a2023.0034) badanie neuroobrazowe powinno być wykonane do 60 minut od wejścia do szpitala dziecka z objawami sugerującymi możliwość udaru. Praktyka wskazuje, że jest wykonywane w okresie 6- 21 godzin od początku objawów.
Prof. Ilona A. Kopyta współpracuje w zakresie badań nad udarem dziecięcym z międzynarodową Organizacją IPSO( International Pediatric Stroke Organisation) , w obrębie której jest szefem międzynarodowej grupy badawczej GAPSER ( Global Allinace for Pediatric Stroke Epidemiology and Resources). Badania tej grupy wykazały, że przyczyną zwłoki w podejmowaniu działań diagnostycznych, a co za tym idzie- nowoczesnego leczenia dzieci, jest brak świadomości, iż dziecko także może zachorować na udar, a nagłe osłabienie kończyn czy zaburzenia mowy u dziecka należy tak właśnie traktować.
Prof. Ilona A. Kopyta, jako członek zarządu EPNS( European Pediatric Neurology Society) wspólnie z kolegami z zarządu EAN ( European Academy of Neurology) przygotowała webinar na temat udaru dziecięcego, który odbędzie się już 14 maja na stronie EPNS https://www.epns.info/
Dane wysyłającego:
Patrycja Matusińska
