16 czerwca br., Prezydent Bronisław Komorowski powołał na stanowisko Ministra Zdrowia prof. dr hab. n. med. Mariana Zembalę - kierownika Katedry i Oddziału Klinicznego Kardiochirurgii i Transplantologii Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu SUM, Dyrektora Śląskiego Centrum Chorób Serca, konsultanta krajowego w dziedzinie kardiochirurgii.
W imieniu całej społeczności akademickiej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach składamy gratulacje i wyrazy uznania oraz życzymy dalszych sukcesów zawodowych.
W 1985 r. prof. Marian Zembala został zatrudniony w Katedrze i Klinice Kardiochirurgii w Zabrzu (obecnie Katedra i Oddział Kliniczny Kardiochirurgii i Transplantologii), gdzie od 1 X 1998 pełni funkcję kierownika. W pracy naukowo-badawczej zajmował się początkowo zagadnieniami związanymi z chirurgią ogólną, naczyniową i kardiochirurgią. W ostatnich latach Profesor Marian Zembala koncentruje się na problemach współczesnej kardiochirurgii i transplantologii.
Był inicjatorem polsko-holenderskiego programu „Polen-Project”, dotyczącego współpracy naukowo-szkoleniowej w zakresie kardiologii dziecięcej i kardiochirurgii. W wyniku tej współpracy ponad 500 dzieci zostało bezpłatnie zoperowanych w Klinice Kardiochirurgii Uniwersytecie w Utrechcie.
Asystował przy pierwszych wykonywanych w Polsce przez prof. Zbigniewa Religę transplantacjach serca, zabiegach transplantacji serca i płuc oraz zabiegach wszczepienia sztucznego serca człowiekowi.
Zapoczątkował wykorzystanie w zabiegach pomostowania naczyń wieńcowych dwóch tętnic piersiowych wewnętrznych. W 1987 r. we współpracy z dr Pawłem Buszmanem wprowadził jako pierwszy w Polsce mapping śródoperacyjny oraz operacyjne leczenie napadowego częstoskurczu komorowego w chorobie niedokrwiennej serca.
Stworzył jeden z większych w Europie programów transplantacji i leczenia niewydolności krążenia. W 1998 r. przystąpił do programu transplantacji pojedynczego płuca zapoczątkowując nową, nieznaną dziedzinę transplantacji płuc w naszym kraju.
W 2001 r. wykonał jako pierwszy w Polsce jednoczesną transplantację serca i płuc. W 2002 r., wspólnie z dr R. Przybylskim oraz prof. Lechem Cierpką kierował zespołami w jednoczesnej transplantacji serca i nerek.
W 2000 r. rozpoczął program chirurgicznej ablacji w utrwalonym migotaniu przedsionków, zaś w październiku 2001 – zapoczątkował epikardialną ablację u chorego z utrwalonym migotaniem przedsionków.
Wykładał lub przeprowadzał operacje pokazowe w wielu ośrodkach zagranicznych, m.in.: USA (Deborah Heart and Lung Center, Browns Mills 1988; Bostonie 1994, Providence 1994), Wielkiej Brytanii (Cambridge 1995), Słowacji (Bratysława 1996), Holandii (Utrecht 1996), Ukrainie (Rovnyj 2000), Kosowie (Prisztina 2001), Chorwacji (Zagrzeb 2001) i Niemczech (Drezno 2001).
Drukowany dorobek naukowy Profesora obejmuje ponad 300 artykułów w czasopismach i rozdziałów w książkach oraz ponad 600 doniesień zjazdowych. Współautor lub redaktor podręczników Zarys kardiochirurgii, red. Z. Religa (Warszawa 1993), Chirurgia naczyń wieńcowych, red. M. Zembala [i in.] (Warszawa 2002), Ostre zespoły wieńcowe, red. G. Opolski [i in.] (Wrocław 2002).
Wyszkolił kilkunastu lekarzy i koordynatorów zajmujących się transplantologią. Na życzenie ministerstw zdrowia Polski i Słowacji szkolił w Bratysławie specjalistów w zakresie transplantacji serca.
Od grudnia 2008 przewodniczący Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia.
Członek zagranicznych towarzystw naukowych:
International Society for Heart and Lung Transplantation (od 1991r.); European Association for Cardiothoracic Surgery /EACS/ (od 1996r.); European Society of Cardiovascular Surgery (od 1992r.), Prezydent 2010-2012; International Society of Cardio-Thoracic Surgeons (od 1995r.); World Society for Cardiothoracic Surgery; Cardiomyopathy Association of Great Britain and Ireland (od 1996r.); American Association for Thoracic Surgery (członek od 2010).
Członek krajowych towarzystw naukowych:
Polskie Towarzystwo Kardiologiczne (od 1987 r.); Towarzystwo Chirurgów Polskich; Polskie Towarzystwo Lekarskie (od 1974 r.); Polskie Towarzystwo Transplantacyjne - Prezes Zarządu Głównego PTT (1997- 1999); Krajowa Rada Transplantacyjna - Przewodniczący (od 14 I 1997 r. do 14 X 1997 r.)
Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in.: trzykrotnie nagrody naukowe Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, wyróżnienienie MZiOS za wybitne osiągnięcia naukowe i zasługi dla rozwoju kardiochirurgii w Polsce, wyróżnienie Europejskiej Rady Dyrektorów Szpitali za działalność organizacyjną i menedżerską (Maastricht, Holandia), List Gratulacyjny od Rektora Uniwersytetu w Utrechcie za opracowanie polsko-holenderskiego programu współpracy naukowo-szkoleniowej w zakresie kardiologii dziecięcej i kardiochirurgii, Dyplom Gratulacyjny dla Opiekuna najlepszej pracy naukowej „The Best Prize” na Międzynarodowym Przeglądzie Prac Naukowych Medyków w Houston, uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, ukraińskim Orderem Zasługi III Stopnia, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, nagrodą I stopnia Rektora Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w zakresie działalności naukowej (za pracę dot. rokowania u chorych z zawałem serca i wstrząsem kardiogennym oraz za cykl publikacji dotyczących interwencyjnego zamykania bądź poszerzania wybranych struktur serca oraz wielokrotnie nagrodą zespołową.
/źródła biogramu: Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska (autor Biogramu: Paweł Bojko), SCCS/
[Przesłano przez: Agata Kalafarska]
