BAZA LOKALOWA
Bazę lokalową Wydziału stanowią Zakłady Teorii Medycyny zlokalizowane na terenie kampusu Katowice-Ligota, w skład których wchodzi: 11 Katedr i 7 Zakładów, Studium Języków Obcych, Ośrodek Badań Efektów Edukacyjnych, Studium Doktoranckie oraz Centrum Medycyny Doświadczalnej. Na terenie kampusu znajduje się również Centrum Dydaktyki i Symulacji Medycznej – najnowocześniejszy w Polsce ośrodek edukacji medycznej.
Bazę kliniczną Wydziału stanowi 5 szpitali klinicznych Śląskiego Uniwersytetu Medycznego zlokalizowanych na terenie Katowic, w tym przede wszystkim: Uniwersyteckie Centrum Kliniczne im. prof. K. Gibińskiego zlokalizowane w Katowicach Ligocie przy ul. Medyków 14 oraz w Katowicach przy ul. Ceglanej 35 (www.csk.katowice.pl, www.uck.katowice.pl), Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Andrzeja Mielęckiego (www.spskm.katowice.pl), Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny – Górnośląskim Centrum Medycznym im. prof. Leszka Gieca (www.gcm.pl), Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny – Górnośląskie Centrum Zdrowia Dziecka (www.gczd.katowice.pl) . Wydział korzysta również z jednostek posadowionych na tzw. „bazie obcej” zlokalizowanej w Szpitalu im. dr Urbanowicza i dr Kośnego w Chorzowie i w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. św. Barbary w Sosnowcu.
Zakłady teorii medycyny:
Katedry – 12
Zakłady – 14
Baza kliniczna:
Katedry – 28
Kliniki – 34
Zakłady – 4
Oddziały kliniczne – 4
Szczegółowe informacje dotyczące jednostek organizacyjnych Wydziału znajdują się w zakładce WYKAZ JEDNOSTEK.
KADRA WYDZIAŁU
Na Wydziale Lekarskim w Katowicach jest zatrudnionych 681 osób, w tym: 342 nauczycieli akademickich (45 profesorów, 65 doktorów habilitowanych, 232 doktorów i magistrów), 142 pracowników naukowo-technicznych, 40 pracowników administracyjnych, 152. pracowników obsługi i 5 pracowników służby bibliotecznej.
Wydział posiada następujące akredytacje krajowych i zagranicznych instytucji:
GŁÓWNE KIERUNKI BADAŃ NAUKOWYCH
Główne nurty badawcze to zastosowanie komórek macierzystych w kardiologii, neurologii, badania aktywności hormonalnej tkanki tłuszczowej i jej terapeutyczna modyfikacja, eksperymenty fizjologiczne dotyczące procesów neuroregeneracji oraz wykorzystanie hodowli komórkowej w farmakologii i nefrologii doświadczalnej. Dokonują się też znaczne postępy w zabiegach neurochirurgicznych, kardiochirurgicznych oraz okulistyce i ortopedii. Warto wspomnieć o nowatorskich badaniach w dziedzinie otyłości i cukrzycy, jak również innych schorzeniach endokrynologicznych u dzieci i młodzieży.
